Բարև ձեզ, իմ սիրելի ընկերներ, կամ պարզապես կարդացողներ) Ընդանրապես ես ուզում էի այսօր խոսել այլ բանի մասին, բայց, հաշվի առնելով հանգամանքները, կխոսեմ այս թեմայով: Ուրեմն...
"Թեմայի" պետք է գնալ "ախպերների հետ", որովհետև մյուս կողմը "մեկա ախպերների հետ" ա գալու: Առաջարկեք դիմացինին "քայլել" (հեռանալ մարդաշատ տեղից):Սկզբից մակերեսային ծանոթացնում եք դիմացինին "նեպոյատկի" բովանդակությունը: Շատ կարևոր է դրանից հետո "շաքարով կտրել" դիմացինի խոսքը, և հիշել, որ դուք չեք ներկայացել: Ինձ թվում է "թեմաների" մեծամասնության մեջ առաջին սուտը լինում են "հաճելի է" և "ուրախ եմ" արտահայտությունները ձեռքերը սեղմելու ժամանակ: Եվ այսպես, աննկատ վերադառնում ենք "թեմայի բուն հարցին" կամ էլ "հարցի բուն թեմային" (դա արդեն կախված է Ձեր կենսամակարդակից): Հիշեք, որ խոսելուց "ընգեր", "ախպեր" բառերը չեն կրում լուրջ իմաստ, դրանք ընդամենը նոր տեսակի դերանուններն են (անձնական-ի նման, բայց սրանք կկոչենք քյառթական): Խատ ցանկալի է սկզբից "կուրսվել" թե որտեղ է "մնում" դիմացինը և "ճշտվել" թե ում է ինքը այդ քաղաքի մասում ճանաչում "մեծերից": Եթե անունները շատ մեծ են, ընդունելի է խոսակցությունը տեղափոխել ավելի հաճելի միջավայր և "լավ ախպորը" մի հատ պատիվ տալ: Եթե ոչ, ապա շարունակում ենք "հարցի բուն թեմայի" քննարկումը: Դե այդտեղ արդեն դուք ինքներդ կողմնորոշվեք ինչ խոսաք, ես միայն կօգնեմ ձեզ հավաքել մի փոքր բառապաշար:
Քյառթու-հայկական բառարան
- Նիպանյատկա - անհասկանալի հարց
- ապռավդանի - արդարացում
- ռազբիրատ - հարցի լուծման գործընթաց
- աչոտ (արդեն դուրս է եկել գաղափարախոսությունից) = պատասխան = արածի/ասածի պատճառի բացատրություն
- պրիչին - պատճառ
- վ կայֆ ա ? - հաճելի է ?
- քցենք - պատկերացնենք
- քցել-բռնել - մտածել
- դզել - դուր գալ
- վոշմ - այսպիսով
- վրով - վերաբերյալ
- ծնգցնել - զանգահարել (և միանգամից անջատել զանգը)
- քուչա - բակ: Իդեպ, ասեմ, որ այս բառը մեզ ժառանգվել է դեռևս հին կտակարանից, երբ վերը նշված բառերից ոչ մեկը չէին հայտնագործվել
- գալ (ինչ-որ մեկին ինչ որ բան) - հանդիսանալ
- "վախ հորս արև" և "վաի, ? ըլնեմ" արտահայտությունները թարգմանելի չեն: Դրանք ընդամենը նշանակում են, որ դիմացինը մի թեթև ներվայինացած հոգեվիճակում է
Եվ, ինչպես խոստացել էի, "ճշտով" թեմայի օրինակ: Դիտարկենք Առամի և Վլեյի խոսակցությունը:
-Բարև, ախպերս
-Բարև, ընԳեր, բան ա էլէ, ախպեր ?
- Հա, ընգեր, բեր քայլենք
-Վոշմ, ապեր մեր Գուգուշի վրով թեմա կա ?
-Խի գուգուշը քեզ ինչ ա գալի ?
-Դե նենց մի օր կողովս անցավ, բարևեց, ես էլ քցի-բռնի, որ էտի մի բան նշանակում ա, էլի
-Դե բեր քայլենք
-Ընգեր, դու ուրդուց էիր ?
-Ապեր, նոր դեմի դռնից հելա
-Հա, լավ... ընդեղից ում գիդես ?
-Դե պապայիս գիդեմ, մամայիս, ախպորս...
-Խի ախպերտ ով ա ?
-Պզուկն ա
-Ետ Գոռտնուկի մեծն ա ?
-Չէ, Գոռտնուկը իրա տատու մորաքրոջ տալի թոռնուհու ընգերն ա
-Դե լավ, իմ լավ ախպեր (ուշադրություն դարձրեք, որ դիմացինին ճանաչելուց հետո Արամը անցավ քյառթական դերանունների եզակի թվին), ցավդ տանեմ: Գուգուշը մեր լավ ախպերն ա, ոշմ քեզ, որպես իրա հետ մանկապարտեզում նույն խմբում սովորող տղա ասում եմ, որ իրա վրով թեմա ըլնի, մի հատ վռազով ինձի ծնգցրու:
-Համարտ ոնց էր ?
(հիմա դե այստեղ արի, ու մի ասա "լավ էր, բարևում էր")
-...
-Դե դավայ, ախպերս
-Հաճելի էր
Եվ այսպիսի մանկապարտեզային թեմաներ կարող եք նկատել ամեն օր հայաստանի ամեն քուչում...
Комментариев нет:
Отправить комментарий